Hunermenda Fransî Eleonore Fourniau piştî amadekariyên 4 salan yekem albûma xwe ya bi navê “Neynik – Mirror” li ser platformên dîjîtal derxist. Fourniauyê di albûma xwe de cîh daye 12 berhemên ji sê zaravayên Kurdî. Fourniau ji bo albûmê gellek stranên gelêrî yên kurdî yên bênav guhdarî kiriye û bi…
Kurdên Anatoliya Navîn bi taybetî jî yên eşîra reşiyan xwediyê gelekî kevneşopiyên/edetên balkêş û watedar in. Ez dixwazim di nav rêzenivîsekê de hinekan ji wan bi we bidim naskirin. Ji ber ku malbat li cem me kurdan tiştê hêrî girîng û watedar e, ez dixwazim di nav rêzenivîsa yekemîn de…
Ev hejmar di destpêka biharê de derdikeve. Ev meha adarê, bihara pêşîn, li welatê me herçiqas bi şînahî, hêvîyên jîyaneka xweş dest pê bike jî em hersal bi bîranînên wek «Anfal”, Halapce, Robotskî û komkujî, malwêranî û qirkirinên mezin ve rûbibrû dibin. Ne tenê bi kuştin, wêranîya malûmilk û xwazeyî…
Gava min cara pêşî hejmareke kovara Bîrnebûnê kir dest xwe û xwend, hîn wekî îro di bîra min da ye. Têye bîra min, ew nivîsarên têda, wêneyê li ser bergê çi hîs û raman di dil û mejoyê min da derxistin holê, çawa kelecanê bi laşê min girt... Li wê…
Ji 1997 heta 2017, bîst sal; generasyonek e... Li civîna yekemîn, paşê bî salan li civînanda hatim dîtin. Lê dûre jiyana min ez bidûrxistim, lê ez tim „peripheri“ dorûber da bûm, jê nebûm. Ev e bîst sal in, geh nêzîk geh dûr, ez tim bi Bîrnebûnê ra bûm. Wê tesîra…
Ji rabûna ser nigan a mirova heta niha mirovatî weke civateke sosyal jiyaye. Destpêkirine têkilî danane, tevhev jiyane, ji xwe re heval dîtine, nêçîr û şer kirine, li hev hatine, ji hev qetiyane, cîhê nû naskirine, pê re mirovên nû, destpêkên nû. Hinek ji wana bûne şah, hinek xûlam, hineka…
Lawikê nivîskarê kovara me rehmetî Osman Alabay (Curukî), Behram Alabay, li Swîsreyê (Lozan) ji ber nexweşîya dil jîyana xwe ji dest da. Ew, lawikê kurdperwer û nivîskar Osman Alabay (Curukî) bû. Her wiha birayê sîyasetwan Kenan Alabay bû. Alabayê bavê 2 kurikan li Polatliyê hat definkirin. Dema ku li welêt…
Dema xebera mirina Gulê hat, meha sibatê bû. Rojeke sar, her der berf û çamur (herî) bû. Ji kûtigên berfê ciranek ne diçû cîranekî. Her derek cemidî bû. Rîya gundê ku diçû qezê di bin berfê de mabû. Ji bo meytê Gulê ji qezê bînin gund, pîqaba Salo amede kirin.…