• Helbest - Mem Xelikan

    Xerîbî

    Tinebûna te ye Dûrî ye Li kuçe û kolanan Wek pelên dara payîzê Berba bûne Bêkesî Bêwarî Xem barîne Şevên tarî û xemgîn Reşka çavên te de Dilop dilop Wek baranên biharê barîne Bêheval û Bêhogir Li warên nenas Tenêbûn e. Tinebûn e Dil parî parî Kovan barîye Ya herî…

  • Mem Xelikan - Nivîskar

    Çîno: Hosteyê dizan

    Mustafa Kurnaz, lawê Simê Mihemed û Têla Hecî Ekîz e. Li bajaroka Kulu li gundê Cêlikan (Kırkpınar) bi cih û war bûn. Di 14 salîya xwe de bavê vî dimire, bêbav, sêwî dimê. Ji bo wê jî, bêkes û serbest mezin dibe. Wê demê, meriv di tuneyîyê de wûn. Jîyan…

  • Mem Xelikan - Nivîs

    Xêra Miriyan

    Dema xebera mirina Gulê hat, meha sibatê bû. Rojeke sar, her der berf û çamur (herî) bû. Ji kûtigên berfê ciranek ne diçû cîranekî. Her derek cemidî bû. Rîya gundê ku diçû qezê di bin berfê de mabû. Ji bo meytê Gulê ji qezê bînin gund, pîqaba Salo amede kirin.…

  • Mem Xelikan - Nivîs

    Stranên gelêrî

    SIYARO DÎNO Kuda kuda siyaro kuda Perçema reş di eniya gewr da xuhda Miriyê xelkê mirin di male xwe da Ax li minê li min nemayê Ezê seri xeliya gulî werşiya yê Li şev nîvê şevê dîyar dîyar gerîya yê Kesî xebera xwedî malîyê min nedayê Mala şêxê berî li…

  • Mem Xelikan - Nivîs

    Malê dizan nabe

    Silo di nav nivînan de çend ro raneketibû. Nav alavê de dişewitî. Heftekî berê li dibistanê bi he valan ve bi goga lingan dilîstin. Hevalekî wî, ji bo ku gogê bi dest xwe xe, dest pêranaye û ew gêrkiribû. Silo ji junî de birîndar bûbû. Mamosteyan birîna wî şuş tin,…