Derhênerên ji kurdên Anatolîyê Yusuf Yeşilöz û Fatin Kanat, beşdarî Festîvala Filmên Kurdî a Berlînê dibin. Festîvala Filmên Kurdî a Berlînê di sala 2002ê da hat demezrandin û di sala 2020ê da 10emîn salvegera xwe pîroz kir. Di berdewamiya salan da çalakiyên çandî di nava Festîvala Berlînê da bi cih…
-
-
Kurdên ku ji 300 salan zêdetir e ji welatê xwe hatine dûrxistin û li çolên Anatoliya Navîn hatine bi cîhkirin, hê jî ziman, çand û gelnasiya xwe ya resen heta îro jî parastine. Kurdên Anatolîyê, ji ber dûrbûn û mercên dijwar ên fizîkî û astengiyên siyasî, nekaribûne bi xizmên xwe…
-
Ez û Hamoyê mala Hemkê Mûsê, yanê Hamo Celikan, ji gundê hev in. Ev şeş sal in em hevdu nas dikin. Sala ku min dest bi rojnamegerîyê kir, wî jî kilamên xwe parve dikirin. Şeş salan berê min di heftenameyeke kurdî de dest bi kar kiribû. Min bi piranî li…
-
Piştî ku mirovan dest bi lixwekirina kincan kir, wê demê pêwîstiya şûştina kincan jî derket holê. Di destpêkê da kinc di nava çeman da dihatin şûştin. Çend kes kom dibûn û diçûn ber çeman. Siftê wan kinc şil dikirin, da ku nerm bibin, dû ra bi lêdana keviran û bi…
-
Cara pêşî, sala 1974an min peyva Kurdên Anatoliyê li Swêdê nas kir. Hejmareka berbiçav a kurdên Anatoliyê di salên 1960-1970yî de wek “karkerên mêvan” hatibûn Swêdê û heta îro jî bi têkilî û pêwendiyên xwe hebûna xwe wek girûbeka kurd diparêzin. Di nav van 32 salan de ku ez li…
-
Hunermenda Fransî Eleonore Fourniau piştî amadekariyên 4 salan yekem albûma xwe ya bi navê “Neynik – Mirror” li ser platformên dîjîtal derxist. Fourniauyê di albûma xwe de cîh daye 12 berhemên ji sê zaravayên Kurdî. Fourniau ji bo albûmê gellek stranên gelêrî yên kurdî yên bênav guhdarî kiriye û bi…
-
Di van sal û demsalên dawîn de her cara ku kovara kurdên Anatoliya Navîn Bîrnebûn bi hejmareka xwe ya nû derdikeve, bîranîneka piçûk xwe dide pêş sûretê min û bi kêfxweşî lê dihizirim. Bi gelek salan beriya nuha li Stockholmê, li taxa Huddingeyê keçika min a piçûk bi min re…
-
Mustafa Kurnaz, lawê Simê Mihemed û Têla Hecî Ekîz e. Li bajaroka Kulu li gundê Cêlikan (Kırkpınar) bi cih û war bûn. Di 14 salîya xwe de bavê vî dimire, bêbav, sêwî dimê. Ji bo wê jî, bêkes û serbest mezin dibe. Wê demê, meriv di tuneyîyê de wûn. Jîyan…