• Nivîs

    Li hêla pirê

    Wan pîlên min kêlkiribûn û karek jî dabûn min yê ku min dikanîbû bi rûniştandî bikira: Ezî merivên ku di ser pira nû ra derbas dibin behêmjirime. Ew pê şadibûn ku jêhatîbûna xwe bi hêjmaran ispat bikin, ew sermest dibûn bi vî netutiştî yê bê mene ji xêyrî çend hêjmaran.…

  • Nivîs

    Xerîbî ê mîna avê tal e!

    Danê ber nîvroyeke peyîzê ya bi mij, heyam sar bû. Mîna her dem, ez deh deqîqeyan berî birêketina tîranê hatibûm îstesyonê. Kom bi kom meriv dihatin. Di kurtedemekê da, li peronê kerîyek însan kome ser hev bûbû, mîna hevên guşîyek tirî. Nîvê wan weng bi ser neynika simartfonê da xwar…

  • Nivîs - Nuh Ateş

    Bi Dizikî: Hezkirin û Dilketin

    “Siwe da rawum cik eyaz e Nave rinde Gulbeyaz e Bi diziki go, eşkere nekir Ma ew zalima nebihize” * ″Bi dizikî go, eşkere nekir″ di kilameke Xelikana Jor (Karacadag-Kulu) da wer hatiye gotin. Ji hev hezkirin û dilketin hetanî sî û çel salî di ber vê li gundên kurdan…

  • Nivîs - Nuh Ateş

    Ji vir û ji wê

    Hec Reco û Çelo Gava ku Çelo ji mala xwe viderket, girminîya denge doholê vi dinyayê dida, mîna ku bibêjî herd di bin lingê merivan da dilerizî. Bi zaravayê (sîwarkirina) bûkê yê ku zûrneyê li çar alîyên gund belav dikir, meriv zîz dibû. Çelo berve mala hevalê xwe yê ji…