• Nivîs

    Nasnameya me bi Bîrnebûnê ra

    Ji 1997 heta 2017, bîst sal; generasyonek e... Li civîna yekemîn, paşê bî salan li civînanda hatim dîtin. Lê dûre jiyana min ez bidûrxistim, lê ez tim „peripheri“ dorûber da bûm, jê nebûm. Ev e bîst sal in, geh nêzîk geh dûr, ez tim bi Bîrnebûnê ra bûm. Wê tesîra…

  • Nivîs

    Aborîya kurdên Anatolîya Navîn

    Li ser koçkirina kurdên Anatolîya Navîn hetanî niha pir fikir hatin gotin, gelek analîzên dîrokî, sosyolojîk hatin nivîsandin. Di vê dîroka nêzikî ya dused salî da jiyana civakî, aborî şûneka muhim digirê. Çima şûnguhêrî kirin, çima ji Kurdistanê veqetîyan, bar kirin, çima mecbûrî koç kirin, debara xwe bi çi dikirin?…

  • Muzaffer Özgür - Nivîskar

    Kêza Haymanê

    Tê zanîn ku ji şerê cîhanê yê yekem û bi şûnda, li Anatolîyê şer di navbera tirk (bi alîkarîya kurd û çerkezan) û yonan de berdawam kiribû. Leşgerên yonan Anatolî heta dor Enqerê bindest kiribûn. Di wî şerê Anatoliyê de leşgerên yonan hatibûn herema Anatolîyê jî. Li gundên kurdên Anatolîyê…

  • Nivîs

    Talde

    Eyy cimattt! Eyy şênîyên axa sar! Xweda îro li me hat xêrê, bilîlîn û bireqisin. Îroj roja xweşûştina me ya ji gunehên me ye. Eyê, serê xwe hilde! Îro enîya te heta hetayê hat hilmaştin. Ji niha bi şûn de dê ti evdên Xweda yê bi ferxêsbûna min, bi ferxêsbûna…

  • Nivîs

    Senfonîya mirinê

    Bihar e, hêdî hêdî gîyayên di ber dîwarên hewş û xanîyan de şîn bûyî xetên xwe xêz dikirin. Gulpikên bi şaxên hişk ve mezin bûyî mîna kula êdî der bibe û bikeve lê hatîbûn û berf ji kolanên gund ber bi serê çiya û giran ve vekişîyabû. Berî nîvroyeke biharê…

  • Nivîs

    Kurmancîya malê, yan kurmancîya mamostayî/yê?

    Sipas ji bo Yekîtîya Nivîskarên Kurd li Swêdê û Kitêbxaneya Kurdî li Stokholmê. Bêguman nebûna rêxistineka mamostayên zimanê kurdî li Swêdê û platformên dîtir, hev nedîtin û li ser nepeyivîna pirsgirêkên perwerdeya zimanê kurdî ya li Swêdê, sedemeka serekî ye ku mamosta nikarin bên ba hev û mamosta û dayîk…

  • Nivîs

    Kerpîç

    Xem û xof û tirsek bênav û meçhûl ketibû dilê şênîyên koridor û menzelan. Tirsek ku wan bi xwe jî navê wê nizanibû. Qeştoyê reben gepek penêr di nav devê wî da, postê serê wî jê ra-bûyî ji mirinê jî xerabtir xwe ji nav lepê cinawir xelas kiribû. Bi xêra…